Surinamczycy,
wieloetniczna i wielorasowa wspólnota narodowa Republiki Surinamu, byłej kolonii holenderskiej, niepodległej od 1975;
Surinamczycy
Encyklopedia PWN
423 tys. (1994); S. dzielą się na Kreoli (30–35%), będących potomkami holenderskich i angielskich kolonistów zmieszanych z Murzynami i Indianami; mieszkają oni głównie na północy kraju, identyfikują się z kulturą europejską i są w większości katolikami; posługują się językiem niderlandzkim oraz kreolskim (tzw. sranan-tongo); drugi człon narodu tworzy ludność pochodzenia azjatyckiego: Indopakistańczycy (33–37%) i Jawajczycy (16%), którzy zostali sprowadzeni do Surinamu jako siła robocza po zniesieniu niewolnictwa w 1863; zachowali oni odrębność oraz znajomość własnych języków (hindi, urdu, jawajski), których używają wraz z niderlandzkim i kreolskim; większość z nich to muzułmanie, pozostali — hindusi; poza tym żyje niewielka społeczność chińska (ok. 2%); trzecią kategorię S. tworzą Maronowie (Leśni Murzyni) — ok. 10–12%, będący potomkami zbiegłych w okresie kolonialnym niewolników, który zmieszawszy się w głębi lądu z ludnością tybylczą wytworzyli synkretyczny typ kultury łączącej tradycje afrykańskie i indiańskie; rdzenna ludność indiańska Surinamu to zaledwie 2%.