Stroński Stanisław, ur. 18 VIII 1882, Nisko, zm. 20 X 1955, Londyn,
polityk, publicysta, romanista;
Stroński Stanisław
Encyklopedia PWN
od 1919 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1927–39 — KUL; od 1905 czł. Ligi Nar.; 1914 działał w NKN; 1914–17 internowany przez Austriaków; 1918–19 czynny w Kom. Nar. Pol. w Paryżu; w okresie międzywojennym związany z SN oraz z Nar. Zjednoczeniem Lud.; redaktor „Rzeczpospolitej”, „Warszawianki”, „Kuriera Warszawskiego”; 1922–35 poseł na sejm; po przewrocie majowym 1926 powrócił do obozu nar.; przeciwnik sanacji, działacz Frontu Morges; 1939–43 wicepremier i min. informacji w rządzie RP na uchodźstwie; 1945–48 i 1950–54 prezes Związku Pisarzy Pol. na Obczyźnie; autor licznych prac hist. i publicyst. oraz poświęconych literaturze prowansalskiej; nikła część publicystyki w zbiorze Pierwsze dziesięć lat (1928).
