Stowarzyszenie Robotników Chrześcijańskich (SRCh),
robotnicza organizacja kult.-oświat. i zawodowa;
Stowarzyszenie Robotników Chrześcijańskich
Encyklopedia PWN
utworzona 1905 w Warszawie przez księdza M. Godlewskiego; program oparty na encyklice Rerum novarum (1891); SRCh propagował wychowanie w duchu chrześc. i nar., występował w obronie ekon. i prawnych interesów robotników; część działaczy 1916 powołała w Warszawie partię polit. Chrześc. Demokracja; po 1921 działalność SRCh uległa znacznemu ograniczeniu; 1933 doszło do osłabienia związków z chadecją; 1934 SRCh zachowało niewielkie wpływy tylko w Warszawie i Łodzi; 1931 liczyło ok. 40 tys. czł.; siedziba w Warszawie; organy prasowe: tyg. „Pracownik Polski” (wyd. 1906–39 w Warszawie), „Robotnik” (wyd. 1917–21 w Lublinie) i in.; czołowi działacze: księża — J. Albrecht, F. Gąsiorowski, M. Godlewski, L. Kasprzyk oraz S. Bryła, L. Gdyk, Sz. Jeleński; 2018 reaktywowane w Dąbrowie Górniczej.
