Steinl Mathias
 
Encyklopedia PWN
Steinl
[sztainl]
Mathias, ur. 1644, zm. 18 IV 1727, Wiedeń,
austr. rzeźbiarz i grafik;
wybitny przedstawiciel rzeźby barok. w środkowej Europie; wykształcony we Francji w kręgu J. Lepautre’a; 1676 przybył na Śląsk do Lubiąża, od 1682 czynny we Wrocławiu; 1687 uzyskał tytuł cesarskiego rzeźbiarza i grafika w Wiedniu; od 1692 wykładowca w akad. sztuk pięknych w Wiedniu; na zlecenie opata lubiąskich cystersów J. Reicha wykonał 1676–86 wystrój rzeźbiarski tamtejszego kościoła klasztornego: ołtarz gł. (projektowany przez M.L.L. Willmanna), ołtarze boczne, stalle anielskie; 1682–87 pracował we Wrocławiu na zlecenie bpa F.L. Pfalz von Neuburg; po opuszczeniu Śląska zaprojektował (1715) ołtarz gł. kościoła Bonifratrów we Wrocławiu, zrealizowany przez T. Weisfelda; S. pracował gł. dla wielkich klasztorów austr.: Vorau (1701), Klosterneuburg (1702–24), Krems (1706–07), Dürnstein (1718), Zwettl (1722); wykonywał także projekty architektoniczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia