Steinkeller Piotr Antoni

Steinkeller Piotr Antoni, ur. 15 II 1799, Kraków, zm. 11 II 1854, tamże,

kupiec, przemysłowiec.

1826 założył w Warszawie (z K. Scholtzem) jeden z największych w Królestwie Polskim domów bankowych; po 1834 w Żarkach (koło Będzina) zbudował dużą fabrykę maszyn górniczo-hutniczych, kotłów parowych i narzędzi rolniczych, od 1835 budował zakłady przemysłowe na Solcu w Warszawie (m.in. wytwórnie powozów i omnibusów, zwanych steinkellerkami); 1838 inicjator budowy linii kolejowej łączącej Warszawę z Zagłębiem Dąbrowskim oraz organizator 1845 przedsiębiorstwa regularnego dyliżansowego transportu pocztowo-pasażerskiego z Warszawy do Krakowa, potem na innych trasach; 1826–27 zbudował koło Będzina hutę cynku, 1836–52 dzierżawił całą produkcję cynku rządowych kopalń i hut, założył walcownie cynku w Wielkiej Brytanii i we Francji; większość jego przedsięwzięć przemysłowych zakończyła się niepowodzeniem, co doprowadziło Steinkellera do bankructwa i przejęcia 1853 całego jego majątku w Królestwie przez finansujący go Bank Polski.