Stara Lubeka
 
Encyklopedia PWN
Stara Lubeka, Alt-Lübeck,
gród słow. nad rz. Trawną (niem. Trave); obecnie w Niemczech (Szlezwik-Holsztyn), k. Lubeki.
Wspominany w XI w. jako siedziba zgromadzenia zakonnego; na przeł. XI i XII w. stołeczny ośr. księstwa obodrzyckiego; w świetle badań archeol. gród powstał 818–19, 1055–59 gruntownie przebudowany, na przeł. XI i XII w. wewnątrz obwarowań wzniesiono dwór książęcy z kam. kaplicą; u podnóża grodu rozwinęła się wówczas dzielnica rzemieślniczo-usługowa, a po drugiej stronie rzeki osada kupiecka; S.L. opustoszała podczas walk w końcu lat 20. XII w.; nazwę ośr. przejęła zał. 1143–58 niem. Lubeka.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia