Stackelberg Otto Magnus
 
Encyklopedia PWN
Stackelberg
[sztạklbrk]
Otto Magnus von, baron, następnie hrabia, ur. 1736, zm. 1800,
dyplomata ros., Niemiec inflancki;
od 1766 poseł w Hiszpanii, od 1772 poseł, następnie (do 1790) ambasador w Rzeczypospolitej; przeprowadził ratyfikację I rozbioru Polski na sejmie 1773–75 (sejmy rozbiorowe), za co otrzymał od ces. Józefa II tytuł hrabiowski, a przez cesarzową Katarzynę II został podniesiony do rangi ambasadora; wywierał decydujący wpływ na Radę Nieustającą; przyczynił się do odrzucenia (1780) przez sejm kodeksu A. Zamoyskiego; po opuszczeniu Polski — poseł w Sztokholmie; za ces. Pawła I Romanowa popadł w niełaskę.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia