Środkowosyberyjska, Wyżyna, Sriedniesibịrskoje płoskogọrje,
wyż. w azjat. części Rosji, w środkowej części Syberii, w Jakucji, Kraju Krasnojarskim i obwodzie irkuckim, między Jenisejem na zachodzie a Leną na wschodzie;
Środkowosyberyjska, Wyżyna
Encyklopedia PWN
przeważające wys. 500–700 m, maks. 1701 m (w górach Putorana); najdłuższe rz.: Dolna Tunguzka, Podkamienna Tunguzka, Angara, Wiluj, Oleniok, Chatanga; większa część W.Ś. leży w strefie tajgi; na północ od 68°N występuje tundra górska, w części południowej — niewielkie płaty roślinności stepowej; najważniejsze bogactwa miner.: rudy niklu (Norylsk), miedzi i żelaza, złoto, diamenty, gaz ziemny, sól kam., grafit.
