Srocki Bolesław, ur. 24 III 1893, Otalążka k. Grójca, zm. 12 III 1954, Gdańsk,
działacz społeczno-polityczny, publicysta;
Srocki Bolesław
Encyklopedia PWN
od 1910 w Związku Pol. Młodzieży Socjalist.; od 1914 czł. Organizacji Młodzieży Nar. Szkół Średnich, następnie działacz Petu i Zetu; 1918 współorganizator Towarzystwa Straży Kresowej, od 1919 czł. KC „Zetu” i redaktor mies. „Wschód Polski”, opowiadał się za powstaniem Litwy, Białorusi i Ukrainy jako osobnych państw lub autonomicznych prowincji w granicach Polski; od 1926 działacz Związku Naprawy Rzeczypospolitej, 1928–30 poseł na sejm; potem działał m.in. w związku seniorów swych dawnych organizacji młodzieżowych, w Pol. Związku Zachodnim i w Świat. Związku Polaków z Zagranicy; redaktor pism, m.in. „Naród i Państwo”, „Strażnica Zachodnia”, „Morze i Kolonie”; od 1936 sekr. generalny Inst. Badań Spraw Narodowościowych; w czasie okupacji niem. w ZWZ-AK; od marca do jesieni 1940 redaktor konspiracyjnego pisma „Wiadomości Polskie”, współpracował z BIP KG AK, działał w Szarych Szeregach; w czasie powstania warsz. 1944 zast. redaktora nacz. pisma AK „Biuletyn Informacyjny”; po II wojnie świat. m.in. związany z Inst. Bałtyckim i Inst. Zachodnim; opublikował m.in. Polska i nowe Niemcy (1946), Czy Niemcy mogą żyć w nowych granicach (1947).
