Społeczna Organizacja Samoobrony (SOS),
organizacja konspiracyjna, powołana X 1942 w Warszawie przez przedstawicieli kilkunastu organizacji konspiracyjnych (nie wchodząca w skład Polit. Kom. Porozumiewawczego), m.in.: Frontu Odrodzenia Polski, Pobudki, Pol. Związku Wolności, Chłopskiej Organizacji Wolności „Racławice”, SD, Unii Zbrojnego Wyzwolenia, Związku Odbudowy Rzeczypospolitej, Konwentu Organizacji Niepodległościowych;
Społeczna Organizacja Samoobrony
Encyklopedia PWN
prowadziła mały sabotaż i propagandę czynnego oporu wobec okupanta, organizowała pomoc ofiarom prześladowań; współpracowała z Kierownictwem Walki Cyw., następnie Kierownictwem Walki Podziemnej (przedstawiciel SOS wchodził w skład Centralnego Kom. Społ.); przewodniczący: M. Bilek (do V 1943), J. Krasowski; wydawała „Komunikat SOS”; organizacja zakończyła działalność w okresie powstania warszawskiego.
