Sokołów Podlaski
 
Encyklopedia PWN
Sokołów Podlaski,
m. powiatowe w województwie mazowieckim, na Wysoczyźnie Siedleckiej, nad Cetynią (lewy dopływ Bugu), w sąsiedztwie Nadbużańskiego Parku Krajobrazowego.
Ludność miasta: ogółem — 18,9 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 052,6 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 18 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 22°15′E, szerokość geograficzna: 52°24′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1424
Oficjalne strony WWW: www.sokolowpodl.pl
osada w W. Księstwie Litew.; prawa miejskie 1424; 1569 włączony do Korony; od 1795 w zaborze austr., od 1809 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; w XVIII w. rozwój tkactwa (manufaktury M.K. Ogińskiego), od pocz. XX w. — szewstwa i kuśnierstwa; 1845 uruchomiono cukrownię Elżbietów; 1865 miejsce stracenia dowódcy ostatniego oddziału w powstaniu styczniowym, księdza E. Brzóski; od 1887 połączenie kol.; w czasie okupacji niem. 1941–42 getto (ok. 7 tys. osób, ok. 1,5 tys. rozstrzelano, pozostałych wywieziono do obozu zagłady w Treblince); 1867–1975 i od 1999 miasto powiatowe. Ośr. usługowy i przem. usługowy i przem. z rozwiniętym przetwórstwem rolno-spoż. (zakłady mięsne, mleczarskie); działa Sokołowskie Tow. Społ.-Kult.; drewniany kościół Miłosierdzia Bożego (1800–02, rozbudowa 1981), synagoga (2. poł. XIX w., przebudowana po 1945), kościół Św. Jana Bosko, Salezjanów (1936–39, B. Zborowski).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia