Sokółka

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Sokółka,

m. powiatowe w województwie podlaskim, na obszarze Wzgórz Sokólskich, na skraju Puszczy Knyszyńskiej.

Ludność miasta: ogółem — 18,1 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 954,4 os/km² (2019)

Powierzchnia: 19 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 23°30′E, szerokość geograficzna: 53°25′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1608

Oficjalne strony WWW: www.sokolka.pl

wzmiankowana 1524, prawa miejskie 1608; od 1679 w pobliżu osada tatar. (ob. wieś Bohoniki z jednym z 2 zachowanych w Polsce meczetów); w 2. poł. XVIII w. A. Tyzenhauz sprowadził do Sokółki rzemieślników i rozbudował miasto; od 1795 w zaborze pruskim, 1807–1918 w zaborze ros.; w XIX w. rzemiosło i drobny przemysł, w okresie międzywojennym — garbarnie i targi końskie; w czasie okupacji niem. oddział roboczy jeńców wł., 1942–44 obóz pracy przymusowej, 1941–43 getto (ponad 8 tys. osób, większość wywieziona w kierunku wschodnim); 1807–1975 miasto powiatowe. Ośr. usługowy regionu roln.; przemysł drzewny ponadto mleczarnia, zakłady wyrobów z tworzyw sztucznych, gumowych, przemysł maszyn., materiałów budowlanych; hodowla koni sokólskich; 1993 utworzono w Sokółce wolny obszar celny; węzeł kol. i drogowy; działa Tow. Miłośników Ziemi Sokólskiej; ogólnopol. przeglądy kultury tatar. Orient Sokólski; klasycyst. kościół Św. Antoniego Padewskiego (1840–48, rozbudowa 1901–04); prawosł. cerkiew (1850–53, odbud. 1879).