Słupca
 
Encyklopedia PWN
Słupca,
miasto powiatowe w województwie wielkopolskim, na Równinie Wrzesińskiej, nad Meszną (prawy dopływ Warty) i utworzonym na niej Jez. Słupeckim.
Ludność miasta: ogółem — 13,7 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 371,2 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 10 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 17°53′E, szerokość geograficzna: 52°17′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1296
Oficjalne strony WWW: www.miasto.slupca.pl
prawa miejskie 1296; własność biskupów poznańskich (1314 zał. tu mennicę); 1331 zniszczona przez Krzyżaków; rozwój w XV–XVI w. związany z położeniem na skrzyżowaniu szlaków handl. Poznań–Warszawa i Pyzdry–Toruń, ważny ośrodek rzemieślniczy (gł. sukiennictwo); od 1793 w zaborze pruskim; w czasie insurekcji kościuszkowskiej 1794 punkt zborny grup idących z Wielkopolski na pomoc powstańcom; od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; 1867–1932, 1956–75 i od 1999 miasto powiatowe. Ośr. usługowy regionu roln.; przemysł metal., maszyn. (maszyny budowlane), spoż. (zakłady drobiarskie, jedyny w kraju zautomatyzowany zakład przetwórstwa gorczycy); węzeł drogowy; Muzeum Regionalne; późnogot. kościół parafialny (XV–XVI, XVIII w.), drewniany kościół (XVI w.) z barok. polichromią (1. poł. XVIII w.); w północnej części Słupcy sztuczne Jez. Słupeckie (powiat ok. 260 ha), utworzone 1955 przez spiętrzenie wód Meszny; nad jeziorem ośr. wypoczynkowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia