Skórkowski Karol Wincenty, K.W. Saryusz Skórkowski, ur. 2 XI 1768, Jankowice (pow. radomski), zm. 25 I 1851, Opawa,
biskup;
Skórkowski Karol Wincenty
Encyklopedia PWN
ksiądz od 1792, od 1795 kanonik krak.; reprezentant orientacji profr., w okresie Księstwa Warsz. 1810–16 sędzia pokoju pow. krak. i 1811–12 poseł na sejm; 1812–13 czł. Rady Generalnej Konfederacji Królestwa Pol., 1816 poseł do Zgromadzenia Reprezentantów Wolnego M. Krakowa, od 1815 czł., 1825–28 prezes Komisji Włościańskiej Wolnego Miasta; od 1812 kustosz, od 1818 dziekan katedralny krak., 1828–29 administrator diecezji, od 1829 biskup krak.; zwolennik opozycji ultramontańskiej we władzach Królestwa Pol. i ruchów patriotycznych, poparł powstanie listopadowe 1830–31, zgłaszając doń akces, 1833 pozbawiony przez władze ros. zarządu części diecezji krak. położonej w Królestwie Pol., a 1835 zmuszony do opuszczenia diecezji, przebywał do śmierci w Opawie; od 1817 czł. TNK.
