Skalicowe, Pasmo,
część pienińskiego pasa skałkowego, na Podhalu i Spiszu, w obrębie Pogórza Spisko-Gubałowskiego i Pienin;
Skalicowe, Pasmo
Encyklopedia PWN
strefa twardych wapieni (szer. 3–6 km), gł. jurajskich, tkwiących w mało odpornej, łupkowato-piaskowcowej i marglistej osłonie skalicowej wieku kredowego; w części zachodniej, od Starego Bystrego po Dursztyn, liczne izolowane skałki o śmiałych formach i różnych kształtach, m.in.: Skałka (708 m), Żdżar (773 m), tzw. Skałki Szaflarskie (738, 719 m), Cisowa Skała (686 m), Obłazowa (670 m) i Kramnica (688 m); część wschodnia ma charakter pasma górskiego i składa się z wału Pienin Spiskich, Pienin właściwych i Małych Pienin; Dunajec i jego prawe dopływy przecinają P.S. przełomowymi dolinami (przełom Dunajca w Pieninach właściwych, przełom Białki między Kramnicą a Obłazową); przez P.S. wiedzie szlak turyst. z Maruszyny przez Szaflary, Dursztyn do Niedzicy; liczne szlaki w Pieninach. Zachodnią część P.S. nazywano dawniej Skalice Nowotarskie.
