Sillanpää Frans Eemil
 
Encyklopedia PWN
Sillanpää Frans Eemil Wymowa, ur. 16 IX 1888, Hämeenkyrö, zm. 3 VI 1964, Helsinki,
pisarz fiński;
w powieściach i nowelach, osadzonych gł. w środowisku wiejskim, ukazywał świat, w którym człowiek jest biol. cząstką przyrody, kierującej jego życiem; świat. sławę zyskał m.in. powieściami: Słońce życia (1916, wyd. pol. 1966), Śmierć i zmartwychwstanie (1919, wyd. pol. 1962, wyd. 2, pt. Nabożna nędza. Opowieść o życiu i śmierci prostego człowieka w Finlandii, 1980) — z częstym w literaturze fińskiej tematem wojny domowej 1918; wspomnienia; 1939 otrzymał Nagrodę Nobla.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia