Sieniawski Mikołaj Hieronim
 
Encyklopedia PWN
Sieniawski Mikołaj Hieronim, ur. 1645, Lwów, zm. 15 XII 1683, k. Lubowli (Spisz),
ojciec Adama Mikołaja, wojewoda wołyński, hetman polny koronny;
studiował w Krakowie i Wiedniu; od młodych lat służył w wojsku; brał udział w walkach z Tatarami i Kozakami; od 1663 strażnik wielki koronny, od 1667 pułkownik jazdy; przyjaciel Jana Sobieskiego, walczył pod jego komendą pod Podhajcami (1667), Bracławiem (1671) i Chocimiem (1673); niepowodzeniem zakończyła się prowadzona przez niego samodzielnie wyprawa mołdawska 1673–74; odznaczył się w czasie kampanii 1675 pod Lwowem i Lesienicami; IX–X 1676 wyróżnił się w obronie obozu pol. pod Żurawnem; 1676 marszałek izby poselskiej sejmu koronacyjnego; od 1676 marszałek nadworny koronny; w swych dobrach nad Sanem zał. m. Sieniawę wraz z zamkiem i ośrodkiem miejskim (ratusz, synagoga, kościół parafialny, port rzeczny, kościół i klasztor Dominikanów); od 1681 wojewoda wołyński, od 1683 hetman polny koronny; uczestnik odsieczy wiedeńskiej; padł ofiarą szerzącej się w wojsku epidemii; zmarł w drodze do kraju.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia