Shisanling
 
Encyklopedia PWN
Shisanling
[chiń., ‘trzynaście grobowców’],
nekropolia władców chiń. z dyn. Ming (1368–1644) na północ od Pekinu, w dolinie rz. Sha He.
Jeden z najważniejszych zabytków cywilizacji chiń., 2000 wpisany na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO. Budowę nekropolii zapoczątkował w XV w. ces. Cheng Zu (zw. Yongle). U wejścia do Sh. monumentalny marmurowy portyk, za nim Wielka Czerwona Brama (Tahongmen) otwierająca świętą „drogę duchów” (słynna aleja zwierząt, przechodząca w aleję posągów cesarskich dostojników), która prowadzi do gł. i największego grobowca (Changling) ces. Cheng Zu i jego małżonek. Odgałęzienia drogi wiodą do grobowców 12 sukcesorów cesarza. W skład każdego grobowca wchodzą: naziemne mauzoleum świątynne, kamienna wieża ze stelami i kurhan przykrywający podziemną część grobowca. Poznane i udostępnione do zwiedzania są jedynie podziemia grobowca Dingling (odkopane 1956–58), ces. Zhu Yijun (zw. Wan Li) i jego małżonki. W pobliżu, na rz. Sha He hydrowęzeł Shisanling, zbudowany 1958.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia