Shahrisabz
 
Encyklopedia PWN
Shahrisabz, Szachrisabz,
m. w Uzbekistanie, w wilajecie kaszkadaryjskim, na zachodnim przedgórzu G. Hisarskich, na południowy zachód od Samarkandy.
— 100 tys. mieszk. (2014). Powstał w XIII w. jako Kesz. ważny ośrodek handl. na szlaku Samarkanda–Bałchasz. Od XIV w. S. — centrum rozwoju architektury i znany ośr. rzemieślniczy (haft, ceramika) Azji Środkowej; od XV w. w uzb. państwie Szejbanidów, stol. udzielnego księstwa, którego władca (bek) ogłosił w XVIII w. niezależność; 1868 podbita przez wojska ros. i przyłączona do chanatu bucharskiego; od 1920 w Bucharskiej Lud. Rep. Radzieckiej, od 1924 w Uzb. SRR, a od 1991 w Uzbekistanie. Przemysł spoż., włók. (bawełniany, jedwabn.), meblarski; ruiny ogromnego (wys. ok. 40 m) portalu pałacu Timura Ak Saraj z polichromowaną wykładziną ceramiczną; część mauzoleum Timura Dar as-Sijawat (XIV w.) z budowlą kopułową Hazrat i Imam; resztki zespołu 2 mauzoleów: szajcha Kuljalia (ok. 1370) i potomków Uług Bega, tzw. Gumbezi-Sejidan (1437/38); meczet Kok-Gumbez (1435/36); zabudowania targowe (XVI–XVII w.); hist. centrm Sz. zostało wpisane na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO. W pobliżu S. zespół arch. Chodża-Alimchan (XVI w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia