Seleukos II Kallinikos
król Azji od 246, najstarszy syn Antiocha II Theosa i Laodike, ojciec Antiocha III Wielkiego;
[gr., ‘odnoszący świetne zwycięstwa’],
Séleukos Kallínikos, z dyn. Seleucydów, ur. ok. 265, zm. 226 r. p.n.e.,
Seleukos II Kallinikos
Encyklopedia PWN
był współregentem ojca, ale po jego śmierci zdobył tron dopiero po usunięciu małoletniego brata przyrodniego, syna Bereniki, siostry Ptolemeusza III Euergetesa; w czasie tzw. wojny laodycejskiej (246–241) na żądanie matki musiał oddać zachodnią część królestwa młodszemu bratu Antiochowi Hieraksowi; po klęsce Antiocha Hieraksa w walce z Attalosem I Soterem udało mu się zjednoczyć państwo, jednak nie zdołał zapobiec upadkowi panowania Seleucydów na wschodzie i wyodrębnieniu się państwa Partów; utracił też większą część Azji Mniejszej na rzecz Attalidów.
