Sejong Wielki

Sejong Wielki, Sedzong Wielki, z dyn. Li, ur. 1397, zm. 1450,

król Korei od 1418;

za jego panowania kultura koreańska przeżywała swój „złoty wiek”; pod kierownictwem S.W. zespół uczonych oprac. pismo fonetyczne, zw. hangyl; król był znany z niechęci do mnichów buddyjskich, których usunął z Seulu.