Sejny
 
Encyklopedia PWN
Sejny,
m. powiatowe w woj. podlaskim, na Pojezierzu Wschodniosuwalskim, nad Marychą, u jej wypływu z jez. Sejny, 10 km od granicy z Litwą.
Ludność miasta: ogółem — 5,3 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 1 321,5 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 4 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 23°21′E, szerokość geograficzna: 54°06′N
Data założenia miasta: 1593–1602
Prawa miejskie: nadanie praw — przed 1602
Oficjalne strony WWW: www.sejny.home.pl
miasto zał. 1593–1602; na pocz. XVII w. właściciel miasta J. Grodziński ufundował klasztor Dominikanów, którym przekazał swoje dobra, m.in. Sejny (skonfiskowane przez rząd pruski 1797); rozwój w 1. poł. XVII w. (jarmarki, drukarnia); 1655 spalone przez Szwedów; ponowny rozwój w 2. poł. XVIII i w XIX w.; od 1795 w zaborze pruskim, od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w Królestwie Pol.; 1818–1925 siedziba biskupstwa; 1807–1925, 1956–75 i od 1999 miasto powiatowe. rzemysł spoż. (zakład serowarski i proszkownia mleka); litew. ośr. kult.; siedziba Stow. Litwinów w Polsce, redakcja czasopisma „Aušra”; ośr. turyst. i sztuki lud. (garncarstwo); zespół klasztorny Dominikanów: późnorenes. kościół (1610–19, późnobarok. rozbudowa ok. 1760), budynek klasztorny (1619–1706).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Sejny, klasztor fot. M. Czaplicki/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia