Segowia, Segovia 
,
m. w środkowej Hiszpanii, w regionie autonomicznym Kastylia-León, na północny zachód od Madrytu, u podnóża Sierra de Guadarrama;
,
Segowia
Encyklopedia PWN
ośrodek administracyjny prowincji Segovia. przemysł włók., porcelanowo-fajansowy, spoż., elektrotechniczny; ośrodek handlowy regionu roln.; ośr. turyst.; liczne muzea.
Historia. Starożytny gród Celtyberów, w 80 r. p.n.e. zdobyty przez Rzymian; VI–pocz. VIII w. biskupstwo, 1100 odnowione; od 713 panowanie muzułm.; po wielokrotnych walkach 1079 ostatecznie wcielona do Kastylii; do XVI w. jedna z rezydencji król.; w późnym średniowieczu i do końca XVI w. okres rozwoju: ważny ośrodek Mesty (organizacji hodowców owiec), handlu wełną i produkcji sukna; w XVII w. upadek i wyludnienie, od XVIII w. powolna odnowa.
Zabytki. Rzymski akwedukt i pozostałości murów; Alkazar (XII w., przebudowany) z patio (1592); kościoły: rom. S. Trinidad, S. Juan de los Caballeros (ob. muzeum), S. Esteban z wieżą (XII w.), S. Millán (1111–24) z wieżą mozarab. oraz portykami (XIII w.), Vera Cruz (XIII w.), późnogot. katedra (1525–XVII w.) i klasztor (XV w.) z bogatym wyposażeniem wnętrz; kościół S. Miguel (XVI w.); klasztory: S. Antonio el Real (1455), S. Cruz z portalem (XVI w.); liczne pałace got. (Casa del Marqués de Lozoya, Casa de Arias Dávila) i renes. (Casa del Marqués del Arco, Palacio Episcopal).
