Sędziwój, Sendivogius, Michał, ur. 2 II 1566, Łukowica k. Nowego Sącza, zm. 1636,
najwybitniejszy alchemik polski.
Sędziwój Michał
Encyklopedia PWN
Studiował w Lipsku, Wiedniu i Altdorfie; od 1593 przebywał na dworze cesarza Rudolfa II w Pradze, 1595 był jednocześnie sekretarzem Zygmunta III Wazy; 1607–16 prowadził doświadczenia na zamku marszałka Wolskiego w Krzepicach; 1619–24 przebywał na dworze cesarza Ferdynanda II w Wiedniu; opublikowano w językach łacińskim, niemieckim i francuskim 9 traktatów alchemicznych, m.in. De Lapide Philosophorum (1604), bardziej znany pt. Novum Lumen Chymicum [‘nowe światło chemiczne’] — 53 wydanie, oraz Dialogus Mercuri, Alchymistae et Naturae [‘dialog Merkuriusza, alchemika i przyrody’] (1607) — 41 wydań. W traktatach S. wykazał głęboką znajomość chemii; zdawał sobie sprawę z przechodzenia substancji z powietrza do gleby, skąd czerpią je rośliny, a także z istnienia niezbędnego do oddychania składnika powietrza. Traktaty ogłaszał pod anagramami swego łacińskiego nazwiska oraz jako Divi Genus Leschi Amo [‘kocham ród boskiego Lecha’] lub Angelus Doce Mihi Ius [‘aniele naucz mnie sprawiedliwości’], a także pod pseudonimem Cosmopolite.
