Scotia
 
Encyklopedia PWN
Scotia
[skə̣uszə],
Scotia Sea,
otwarte morze w południowo-zachodniej podbiegunowej części Oceanu Atlantyckiego, wewnątrz łuku wysp Georgia Południowa, Sandwich Południowy, Orkady Południowe i Szetlandy Południowe na Grzbiecie Południowoantylskim;
Przynależność do oceanu: Atlantycki, Ocean
Powierzchnia akwenu: 1,3 mln km2
Głębokość akwenu: średnia — 3 118 m, maksymalna — 5 870 m (w części północno-zachodniej)
od południa graniczy z Morzem Weddella, od zachodu — z Cieśniną Drake’a; powierzchnia 1335 tys. km2; długość równoleżnikowa ponad 2000 km, szerokość południkowa ok. 800 km; średnia głębokość 3118 m, maksymalna — 5870 m (w części północno-zachodniej); większość dna zajmuje Basen Południowoantylski z licznymi strefami rozłamu i górami podwodnymi; wschodnia część dna aktywna sejsmicznie; temperatura wód powierzchniowych od –1°C w zimie do 6°C w lecie, zasolenie — ok. 34‰; w lecie wolne od lodów, w zimie 3/4 powierzchni pokryte lodem pływającym. Nazwane 1932 na cześć statku szkockiego, na którym wyprawa oceanograficzna pod kierunkiem W. Bruce’a zbadała morze 1903–05.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia