Sandauer Artur, ur. 14 XII 1913, Sambor, zm. 14 VII 1989, Warszawa,
mąż Erny Rosenstein, krytyk literacki i prozaik, tłumacz, z wykształcenia filolog klasyczny.
Sandauer Artur
Encyklopedia PWN
1948–49 współredaktor „Odrodzenia”; od 1974 profesor Uniwersytetu Warszawskiego; badacz literatury, zwłaszcza poezji pol. XX w. (Poeci trzech pokoleń 1955, wyd. 5 poszerzone — 1977 pt. Poeci czterech pokoleń), w głośnych kampaniach kryt., m.in. w sporze z publicystami „Kuźnicy” (Moje odchylenia 1956, pamflety Bez taryfy ulgowej 1959), głosił hasła odnowy współcz. literatury pol., m.in. przez przyswojenie dorobku eur. i pol. awangardy (B. Schulz, W. Gombrowicz); opowiadania (Śmierć liberała 1947), prace teoretycznolit. i religiozn. (Bóg, Szatan, Mesjasz i... 1977; tu przekład bibl. Księgi Rodzaju); przekłady utworów pisarzy staroż. i ros. (A. Czechow, M. Gorki, W. Majakowski); eseje — autobiogr. Zapiski z martwego miasta (1963), O sytuacji pisarza polskiego pochodzenia żydowskiego w XX wieku (1982); wybory szkiców Liryka i logika (1969), Teoria i historia (1973); Proza (1971), Pisma zebrane (t. 1–4 1985); wspomnienia Byłem (1991).
