Samsonowicz Jan, ur. 14 IX 1888, Szewna k. Ostrowca Świętokrzyskiego, zm. 3 XI 1959, Warszawa,
ojciec Henryka, geolog, jeden z pionierów współczesnej geologii w Polsce;
Samsonowicz Jan
Encyklopedia PWN
fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
1935–39 profesor uniwersytetu we Lwowie, 1945–59 Uniwersytetu Warszawskiego; od 1936 członek TNW, od 1939 — PAU, od 1952 PAN; wszechstronny badacz G. Świętokrzyskich (ich stratygrafii, tektoniki, złóż); 1922 odkrył złoża pirytu, hematytu i syderytu w Rudkach k. Nowej Słupi; stworzył teoretyczne podstawy do odkrycia Lubel. Zagłębia Węglowego (O przypuszczalnym występowaniu karbonu w zachodniej części Wołynia 1932); główne prace: Materiały do geologii Gór Świętokrzyskich (1916–18), Cechsztyn, trias i lias na północnym zboczu Łysogór (1929), Objaśnienie arkusza Opatów ogólnej mapy geologicznej Polski 1:100 000 (1934); 1955 otrzymał nagrodę państwową I stopnia i 1972 (pośmiertnie) — zespołową.
