Sakulin Pawieł N.
 
Encyklopedia PWN
Sakulin Pawieł N., ur. 13 IX 1868, Woskriesienskoje k. Samary, zm. 7 IX 1930, Leningrad (ob. Petersburg),
ros. teoretyk i historyk literatury;
1902–11 wykładowca uniw. w Moskwie; od 1929 czł. Akad. Nauk ZSRR; przedstawiciel tzw. szkoły kult.-hist. w badaniach lit.; stosując różne metody analizy tekstu zmierzał do formułowania uniwersalnych prawidłowości i uogólnień hist.; autor rozpraw hist. i metodol., m.in. Socyołogiczeskij mietod w litieraturowiedienii (1925), Tieorija litieraturnych stilej (1928) oraz podręcznika Russkaja litieratura (cz. 1–2 1928–29).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia