Sajjab As- Badr Szakir
 
Encyklopedia PWN
Sajjab As- Badr Szakir, Badr Šākir as-Sayyāb, ur. 1926, Dżajkur, zm. 1964, Kuwejt,
poeta arabski z Iraku;
współtwórca nowej szkoły poezji, mistrz obrazu poet. i wolnego wiersza; w twórczości przeszedł od tematów społ. i polit. do refleksji nad śmiercią; wydał 7 zbiorów poezji, m.in.: Unszudat al-matar [‘pieśń deszczu’] (1960), Manzil al-aknan [‘siedlisko niewolników’] (1963); pol. przekłady m.in. w „Literaturze na Świecie” 1977 nr 6 i w antologii współcz. poezji arabskiej Pieśni gniewu i miłości (1983, wyd. 2 1990).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia