Sajf al-Daula, Sayf ad-Dawla, ur. 22 VI 916, Halab, zm. 9 II 967, tamże,
książę (emir) z dynastii Hamdanidów z Halabu od 944, najwybitniejszy przedstawiciel rodu;
Sajf al-Daula
Encyklopedia PWN
od 947 władca Aleppo (ob. Halab) i północnej Syrii; wraz z bratem, Nasirem ad-Daulą, rządcą Mosulu, dążył do rozszerzenia posiadłości dynastii ruszając 944 na podbój Syrii; po zdobyciu Aleppo rządził samodzielnie, kontrolując północną Syrię (m.in. Hims i Damaszek), uniezależniając się od kalifa abbasydzkiego z Badgadu i namiestników Egiptu z dyn. Ichszydydów; prowadził nieustanne walki z Bizancjum; wsławił się jako mecenas nauki i literatury (na jego dworze przebywał m.in. poeta Al-Mutanabbi i filozof Al-Farabi), również sam obdarzony był talentem poetyckim.
