Sahaj Raghuwir, Raghuvīr Sahāy, ur. 9 XII 1929, Lakhnau, zm. 30 XII 1990,
indyjski poeta i prozaik, tworzący w języku hindi;
Sahaj Raghuwir
Encyklopedia PWN
studiował literaturę ang.; pracował jako redaktor pism lit. i kult.-społ.; współpracował z radiem i telewizją indyjską; w twórczości, którą cechowała prostota formy i stylu, podnosił problemy bliskie szerokim kręgom społeczeństwa indyjskiego, demaskował rzeczywistość; rozgłos przyniosły mu wiersze zamieszczone w jednym ze zbiorów, które dały początek „nowej poezji” (Dusra saptak ‘druga siódemka’ 1951, pod redakcją Agjeja); ponadto zbiory wierszy Atmahatja ke wiruddh [‘przeciw samobójstwu’] (1967), Hanso hanso dźaldi hanso [‘śmiej się, śmiej, szybko się śmiej’] (1975), Log bhul gae [‘ludzie zapomnieli’] (1982, nagrodzony 1984 przez indyjską Akad. Literatury); pisał także opowiadania, eseje; przekłady z literatury świat. na hindi (m.in.: Popiół i diament J. Andrzejewskiego, utwory W. Szekspira, R. Rollanda, I. Andricia).
