Sabała

Sabała, Sablik, właśc. Jan Krzeptowski, ur. 26 I 1809, Zakopane, zm. 8 XII 1894, tamże,

góralski gawędziarz, skrzypek i pieśniarz;

w młodości zbójnik i kłusownik, następnie przewodnik tatrzański, słynny dzięki barwnym opowieściom zbójnickim i myśliwskim oraz dowcipnym śpiewkom lud., do których przygrywał sobie na gęślikach (tzw. Sabałowa nuta); gawędy Sabały spisywali badacze folkloru i A. Stopka-Nazimek (Sabała. Portret, życiorys, bajki, powiastki, piosnki, melodie 1897); utrwalony w wielu utworach lit. (H. Sienkiewicza Sabałowa bajka 1884, S. Witkiewicza Na przełęczy 1891) i muz.; Sabałowe bajki (1969), Sabałowe bajdy (1986).

Sabała. Postać Sabały na pomniku T. Chałubińskiego w Zakopanem, J. Nalborczyk (wg rys. S. Witkiewicza), 1903