Rybakow Anatolij N.
 
Encyklopedia PWN
Rybakow Anatolij N., właśc. A.N. Aronow, ur. 14 I 1911, Czernihów, zm. 23 XII 1998, Nowy Jork,
pisarz rosyjski;
autor przygodowych powieści dla młodzieży (Kordzik 1948, wyd. pol. 1950; Na wozie i pod wozem 1960, wyd. pol. 1962, ekranizacja 1962; Wakacje Krosza 1966, wyd. pol. 1968), społ.-obyczajowych z życia robotników (Kierowcy 1950, wyd. pol. 1950, Katarzyna Woronina 1955, wyd. pol. 1957), głośnej trylogii: Dzieci Arbatu (t. 1–2 1987, wyd. pol. 1989) — wizerunek życia w ZSRR 1933–34 przedstawiony w 2 płaszczyznach: losów fikcyjnych bohaterów oraz Stalina i ludzi z kręgów władzy partyjnej i państw., Trzydziesty piąty i później (cz. 1 1988, wyd. pol. 1990) — pobyt na zesłaniu gł. bohatera, działalność G. Jagody i N. Jeżowa, cz. 2 Strach (1990) — okres wielkiej czystki w ZSRR, Proch i pył (1994, wyd. pol 1996) — lata II wojny światowej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia