Rudziński Witold
 
Encyklopedia PWN
Rudziński Witold, ur. 14 III 1913, Siebież (Rosja), zm. 29 II 2004, Warszawa,
kompozytor, teoretyk i popularyzator muzyki, pedagog muzyczny.
1945–47 wykładał w PWSM w Łodzi, od 1957 w PWSM w Warszawie (ob. Uniw. Muz. im. F. Chopina), od 1965 profesor; utwory orkiestrowe (Obrazy świętokrzyskie 1965), kamer., wok.-instrumentalne (Gaude Mater Polonia 1966), opery (Janko Muzykant, wyst. Bytom 1953, Odprawa posłów greckich, Kraków 1966, Chłopi, Warszawa 1974); artykuły i książki o S. Moniuszce (monografia Stanisław Moniuszko cz. 1–2 1955–61), także redaktor jego Listów zebranych (1969); Warsztat kompozytorski Beli Bartóka (1964), Nauka o rytmie muzycznym (cz. 1–2 1987), prace popularyzatorskie (Muzyka dla wszystkich 1948, Dźwięki i rozdźwięki 1986).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia