Rokossowski Konstanty
 
Encyklopedia PWN
Rokossowski Konstanty, ur. 21 XII 1896, Wielkie Łuki (wsch. Białoruś), zm. 3 VIII 1968, Moskwa,
marszałek ZSRR od 1944 i marszałek Polski od 1949, pochodzenia polskiego;
od 1918 w Armii Czerwonej; od 1919 w partii bolszewickiej; 1937 dow. korpusu kawalerii, aresztowany jako „szpieg polski i japoński”, 1940 amnestionowany; 1941 dow. 16. armii (obrona Moskwy), następnie kolejno dow. frontów: Briańskiego, Dońskiego, Centralnego, 1. i 2. Białorus.; pod jego dowództwem w ramach Frontu Białorus. walczyła 1. armia WP i in. jednostki pol.; 1945–49 głównodowodzący Północnej Grupy Wojsk Radzieckich; 1949–56 min. obrony nar. Polski i wicepremier, czł. KC i Biura Polit. KC KPZR, współodpowiedzialny za represje w WP; wg N. Chruszczowa X 1956 zwolennik użycia siły w Polsce; po zwolnieniu z urzędu wrócił do ZSRR, gdzie był m.in. 1958–62 wicemin. obrony; autor wspomnień Żołnierski obowiązek (1968, wyd. pol. 1973).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia