Rimkrönikor
 
Encyklopedia PWN
Rimkrönikor
[szwedz., ‘kroniki rymowane’],
wierszowane kroniki szwedzkie z XIV i XV w.;
powstawały pod wpływem wzorów fr. (chansons de geste) i niem.; najstarsza, Erikskrönikan, wykorzystująca tradycję ustną i źródła dyplomatyczne, jest jednym z gł. źródeł do historii Szwecji w XIII i na pocz. XIV w.; Karlskrönikan (obejmuje okres 1389–1452) powstała w połowie XV w. z inspiracji Karola VIII Knutssona Bonde (zachowany oryginał); Förbindelsekrönikan (1319–89), spisana 1452–57; Sturekrönikan (1452–96) powstała z inicjatywy Stena Sture Starszego, potem kontynuowana i w niektórych rękopisach doprowadzona do 1520; R. z XV w. były dziełami zbiorowymi, pisane z zacięciem polemicznym, miały charakter antyduński, powstawały na zamówienie konkretnych osób w celu uzasadnienia ich polityki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia