Reduta

Reduta,

zespół teatr. o charakterze stowarzyszenia, połączony ze studiem aktorskim (Instytut Reduty), zał. w Warszawie przez J. Osterwę i M. Limanowskiego;

początkowo filia Teatru Rozmaitości, od 1921 usamodzielniona; 1919–24 Reduta stanowiła teatr-laboratorium, służący wystawianiu wyłącznie pol. twórczości dram. (F. Zabłocki, S. Żeromski, T. Rittner, K. Przerwa Tetmajer, J. Szaniawski, staropol. misteria); 1925–29 przeniesiona do Wilna (stała scena w Teatrze na Pohulance), jednocześnie wyjeżdżała na gościnne występy, które przekształciły się w akcję o nie spotykanym w Polsce zasięgu (np. w ciągu 400 dni dano 1500 przedstawień w 173 miejscowościach); 1931–39 ponownie w Warszawie, zredukowana do Instytutu, ograniczyła się do skromnych objazdów, działalności wychowawczej i kamer. przedstawień; 1946 nieudane próby jej wskrzeszenia. Powołana do poszukiwania nowych metod pracy aktorskiej, dążyła do wychowania aktorów-społeczników i ideowych działaczy teatr.; w skład zespołu wchodzili w różnych okresach m.in.: M. Dulęba, E. Kunina, W. Osterwina, S. Perzanowska, S. Jaracz, L. Schiller (1922–24 współkier.), E. Wierciński, A. Żabczyński, I. Gall.

Bibliografia

J.SZCZUBLEWSKI Pierwsza Reduta Osterwy, Warszawa 1965;

B. ŚMIGIELSKI Reduta w Wilnie 1925–1929, Warszawa 1989;

Reduta i teatr. Artykuły — wywiady — wspomnienia. 1914–1947, oprac. Z. Osiński i T. Zabłocka, Wrocław 1991.