Rayski Jerzy, ur. 6 IV 1917, Warszawa, zm. 13 X 1994, Kraków,
fizyk teoretyk;
Rayski Jerzy
Encyklopedia PWN
od 1947 profesor UMK w Toruniu, od 1958 — Uniwersytetu Jagiellońskiego; prace gł. z zakresu kwantowej teorii pola i teorii cząstek elementarnych; współtwórca (1949, wraz z W. Paulim i F. Villarsem) metody regularyzacji kwantowej teorii pola; 1953 oprac. metodę kwantowania pól nielokalnych; sformułował nową, symetryczną w czasie interpretację probabilistyczną mechaniki kwantowej; 1960–65 uogólnił unifikacyjną teorię Kaluzy na więcej niż 5 wymiarów czasoprzestrzeni i na siły jądr.; od 1978 pracował nad kanoniczną teorią grawitacji; prace popularnonauk.: Symfonia atomowa (1959), Czas, przestrzeń, kwanty (1964).
