Rakka, Ar-, Ar-Raqqah,
m. w północnej Syrii, nad Eufratem, w pobliżu ujścia rz. Balich;
Rakka, Ar-
Encyklopedia PWN
— 200 tys. mieszk. (2009); ośrodek administracyjny muhafazy Ar-Rakka; rozbudowana przez kalifa Haruna ar-Raszida, za Abbasydów przeżywało rozkwit; zniszczone w XIII w. przez Mongołów; odrodziło się i rozwinęło w latach 70. XX w. w związku z budową tamy na Eufracie w pobliskiej miejscowości Madinat as-Saura. Ośr. handl.-usługowy regionu uprawy (sztuczne nawadnianie) pszenicy, bawełny i warzyw; węzeł drogowy przy szosie Halab–Bagdad (Irak); muzeum archeol.; zachowały się ruiny monumentalnych budowli muzułm.; resztki ceglanych murów obronnych z półokrągłymi basztami i bramami (Bagdadzkie wrota, IX w.), pałacu (XI w.) z fragmentami malowideł ściennych i wielkiego meczetu kalifa Al-Mansura (772, restaurowanego w XII w.); w pobliżu ruiny Heraclei — warownego zespołu arch. na planie kolistym. W pobliżu Ar-R. wydobycie soli kam. i gipsu.
