Rafalski Siergiej M.
 
Encyklopedia PWN
Rafalski Siergiej M., ur. 2 IX 1896, Hołoniewo (gubernia wołyńska), zm. 13 XI 1981, Paryż,
ros. prozaik i publicysta;
w czasie wojny domowej 1917–22 w armii P. Wrangla; od ok. 1920 w Ostrogu, od 1922 w Pradze, od 1929 w Paryżu; stały współpracownik ros. czasopism emigr.; w twórczości, często z elementami surrealizmu, zarówno problematyka rel. (opowieść Iskuszenije otca Afanasija w „Wozrożdienije” 1956 nr 59), jak i społ.-polit., m.in. tom prozy Nikolin bor (Paryż 1984); uprawiał też poezję, m.in. tomik wierszy Za czertoj (Paryż 1983); artykuły krytycznolit., tom wspomnień Czto było i czego nie było (Londyn 1984).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia