Radziwiłł Janusz Franciszek
 
Encyklopedia PWN
Radziwiłł Janusz Franciszek, ur. 3 IX 1880, Berlin, zm. 4 X 1967, Warszawa,
polityk konserwatywny, ziemianin, prawnik, ordynat ołycki.
1907–17 czł. ziemstwa gubernialnego na Wołyniu; od 1917 w Radzie Pol. Zjednoczenia Międzypartyjnego; 1918 dyr. Departamentu Stanu w rządzie Rady Regencyjnej; jeden z przywódców Stronnictwa Pracy Nar. (od 1926 wiceprezes, od 1931 prezes ZG); wieloletni wiceprezes Centralnego Związku Pol. Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów; akcjonariusz, czł. rad nadzorczych i zarządów licznych organizacji gosp.; 1928–35 poseł na sejm, 1935–39 senator; 20 IX 1939 aresztowany przez władze sowieckie, X–XII więziony na Łubiance w Moskwie; podczas okupacji przebywał w Warszawie, wielokrotnie interweniował u władz niem. w sprawie zbrodni hitl.; 1945 aresztowany przez NKWD i więziony w obozie w Krasnogorsku k. Moskwy; 1947 powrócił do Warszawy. Do 1945 właściciel Nieborowa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia