Radźaradźa I Wielki, z dynastii Ćolów, żył na przeł. X i XI w.,
władca indyjski imperium Ćolów od 985;
Radźaradźa I Wielki
Encyklopedia PWN
przyłączył Maduraj, Wybrzeże Malabarskie, Cejlon, skolonizował Sumatrę, Malaje, Nikobary, Andamany; pozostawił liczne inskrypcje uwieczniające jego zwycięstwa; pierwszy władca południowych Indii, który spisał kronikę swego panowania; stworzył sprawnie administrowane państwo o silnej armii i flocie; wyznawca Śiwy, za czasów jego panowania powstały m.in. świątynie w Tańdźawur; 1014 rządy przejął jego syn Radźendra I.
