Rada Ogólna Budownicza,
organ doradczy przy Wydziale Przemysłu Handlu i Kunsztów Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji w Królestwie Polskim, powołana 17 II 1817;
Rada Ogólna Budownicza
Encyklopedia PWN
do 1820 pod nazwą Rada Ogólna Budownictwa, Miernictwa, Dróg i Spławów, 1820–22 — Rada Budownicza i Spławów, 1822–40 — Rada Budownictwa, od 1840 — Rada Ogólna Budownicza; Rada opiniowała i korygowała wszystkie plany urbanistyczne oraz znaczną część inżynierskich i architektonicznych, kwalifikowała kandydatów do rządowej służby inżyniersko-budowlanej, uczestniczyła w opracowywaniu przepisów budowlano-porządkowych; przyczyniła się do uporządkowania przestrzennego miast, ujednolicenia ich zabudowy i podniesienia pozimu krajowego budownictwa i architektury; dużą rolę w działalności Rady Ogólnej Budowniczej odegrali budowniczowie generalni: do 1830 A. Groffe, poźniej A. Corazzi i W. Rittschel, oraz budowniczy H. Marconi i naczelnik pomiarów L. Habich; istniała do1867.
