Querétaro
m. w środkowym Meksyku, na obszarze Mesy Centralnej (Wyż. Meksykańska), na wys. ok. 1800 m, na północny zachód od m. Meksyk.
[kerẹtaro] 
,
Santiago de Querétaro,
, Querétaro
Encyklopedia PWN
Założone przez Indian Otomi, w XV w. włączone do imperium azteckiego; 1531 przeszło pod kontrolę Hiszpanów; 1867 w Q. był oblegany i został stracony ces. Maksymilian Ferdynand Józef; podczas rewolucji meksyk. miejsce obrad konstytuanty i uchwalenia konstytucji 1917; 1929 w Q. zał. Partia Rewolucyjno-Instytucjonalna; jeden z gł. w kraju ośr. przemysłu bawełn.; przemysł maszyn., metal., spoż.; ważny węzeł kol. i drogowy; port lotn.; 2 uniw. (zał. 1765 i 1951); muzea; katedra (XVI w., ukończona 1727, dawny kościół S. Francisco), barok. kościoły z XVII–XVIII w.: S. Clara, S. Rosa, S. Agustin; klasztory barok.: S. Francisco (z nowym gmachem muzeum), La Cruz i klasycyst.: S. Teresa, S. Agustin, Kapucynów; pałace, akwedukt i fontanna Neptuna (wszystkie z XVIII w.); zespół wpisany na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO. W okolicy Querétaro wydobycie srebra, złota, rud ołowiu i miedzi.
