Puy de Sancy
 
Encyklopedia PWN
Puy de Sancy
[puị dö sãsị],
najwyższy szczyt Masywu Centralnego i równocześnie najwyższe wzniesienie pasa hercyńskiego w Europie Zachodniej, w środkowej Francji, w Owernii, w górach Monts Dore, na południowy zachód od Clermont-Ferrand;
wys. 1885 m; potężny, częściowo zdenudowany, zbud. z trachitów stożek wygasłego, powstałego w trzeciorzędzie wulkanu; wznosi się na wododziale Garonny i Loary; na zachodnich stokach źródła Dordogne; popularny cel turyst. (kolejka linowa, punkt widokowy), na stokach wyciągi narciarskie i trasy zjazdowe.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Puy de Sancy, widok ze szczytufot. J. Puskarz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia