Putrament Jerzy
 
Encyklopedia PWN
Putrament Jerzy, ur. 14 XI 1910, Mińsk, zm. 23 VI 1986, Warszawa,
prozaik, publicysta;
czł. grupy poet. Żagary; 1939–44 w ZSRR, współzał. ZPP i oficer polit. Pierwszej Dywizji Piechoty im. T. Kościuszki; po wojnie działacz PZPR (1964–81 czł. KC) i ZLP; 1972–81 redaktor nacz. tygodnika, od 1982 mies. „Literatura”; propagator realizmu socjalist. (Na literackim froncie 1953); w powieściach jednostronna, zgodna z oficjalną wykładnią, interpretacja najnowszych dziejów Polski: okresu międzywojennego (Rzeczywistość 1947), kampanii wrześniowej 1939 (Wrzesień 1952), konfliktów ideowo-polit. lat 50. (Małowierni 1967); w fikcyjnej biografii dowódcy komunist. partyzantki (Bołdyn 1969) odsłonił destrukcyjne skutki arbitralnej władzy; wiersze, opowiadania, felietony, reportaże; wspomnienia Pół wieku (t. 1–9 1961–87).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia