Pucka, Kępa
 
Encyklopedia PWN
Pucka, Kępa,
odosobniona wysoczyzna morenowa na Pobrzeżu Kaszubskim, między doliną Redy (tzw. Meander Kaszubski) na południu i pradoliną Płutnicy na północy;
na zachodzie rynna Jez. Żarnowieckiego oddziela K.P. od Kępy Lęborskiej; powierzchnia płaska lub lekko falista; stromymi urwiskami (falezami) opada do Zat. Puckiej; w zachodniej części sandr Piaśnicy, w całości zalesiony (Puszcza Darżlubska); w północnej części oryginalna Grota Mechowska.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia