Puchar Davisa
 
Encyklopedia PWN
Puchar Davisa
[p. deıwısa],
drużynowy turniej tenisowy mężczyzn;
rozgrywany corocznie (od 1900) o nagrodę ufundowaną przez amer. tenisistę D.F. Davisa (tzw. srebrną wazę); 1900–04 rozgrywany tylko między USA i Wielką Brytanią; od 1905 turniej międzynar.; Puchar Davisa jest uważany za nieoficjalne, drużynowe mistrzostwa świata; w drużynie występuje 2–4 zawodników; odbywa się 5 spotkań: 4 gry pojedyncze i jedna podwójna; Polacy uczestniczą w Pucharze Davisa od 1924.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia