Przywara Erich
 
Encyklopedia PWN
Przywara Erich, ur. 12 X 1889, Katowice, zm. 28 IX 1972, Hagen,
niem. filozof i teolog, jezuita;
1908 wstąpił do zakonu; 1941–45 duszpasterz akademicki w Monachium; współredaktor czasopisma „Stimmen der Zeit” aż do jego likwidacji przez władze nazistowskie; w okresie międzywojennym należał do ważnych postaci niem. katolicyzmu, wywarł duży wpływ na ówczesną myśl teologiczną i filozoficzną; w swoich pracach nawiązywał do tomizmu egzystencjalnego; rozwinął metafiz. koncepcję analogii (3) rozumianej w kategoriach analogii entis (Analogia entis, t. 1–3 1932–39), z nią łączył zasadę dynamicznej „biegunowości”, która dąży do wyższej syntezy i jedności przeciwieństw; zasadnicze napięcie strukturalne katolicyzmu dostrzegał w przeciwieństwie między analogią entis a tajemnicą krzyża Chrystusa (Crucis Mysterium 1939).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia