Prados Emilio
 
Encyklopedia PWN
Prados Emilio, ur. 4 III 1899, Málaga, zm. 24 IV 1962, m. Meksyk,
poeta hiszpański;
od 1939 na emigracji w Meksyku; 1927, wraz z M. Altolaguirrem, zał. czasopismo lit. „Litoral”; przedstawiciel pokolenia 1927; jego liryka, pozostająca pod wpływem lud. poezji andaluzyjskiej oraz twórczości: L. de Góngory, F. Garcíi Lorki, R. Albertiego i J.R. Jiméneza, w okresie emigr. wyrażała głęboką tęsknotę za krajem; gł. zbiory: Tiempo (1925), Minima muerte (1939), Jardín cerrado (1946), La piedra escrita (1961); w czasie wojny domowej 1936–39 ogłosił wiele romanc o tematyce wojennej w wyd. przez siebie zbiorze różnych autorów Romancero general de la guerra de España (1937); pol. przekłady wierszy P. w antologii Z Hiszpanią w sercu (1978).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia